De realiteit achter “Wij Samen Sterk” — of is het toch gewoon Marc alleen sterk?

De realiteit achter "Wij Samen Sterk"

Het is intussen duidelijk geworden dat de partij "Wij Samen Sterk", een samengaan van CD&V en de Vlaamse liberalen, in wezen nog altijd ten dienste staat van de nationale politiek. Wat aanvankelijk werd voorgesteld als een tijdelijke lokale samenwerking, blijkt vooral een tactische zet te zijn geweest om te ontsnappen aan de negatieve perceptie en het tanende vertrouwen waarmee hun nationale partijen al jaren kampen.

Deze formatie wekt graag de indruk van vernieuwing en onafhankelijkheid, maar wie de dossiers van nabij volgt, ziet al snel dat dit niet meer is dan schijn. Achter de façade van lokale samenwerking gaat nog steeds dezelfde politieke lijn schuil die wordt uitgetekend vanuit Brussel en Antwerpen.

Wie de recente beslissingen rond de haven bekijkt, ziet hoe de kaarten werkelijk liggen: onze gemeente — en zeker het noordelijke deel boven de E34 — is volledig in handen van Antwerpen, de haven en de Vlaamse regering.

De zogenaamde lokale meerderheid heeft na amper één jaar haar politieke controle daar al grotendeels verloren. De "kracht van het getal", waarvoor men ooit de fusie verdedigde, blijkt vandaag een krachteloos symbool. De fusie beloofde slagkracht, maar leverde vooral afhankelijkheid op.

"Wij samen sterk" of toch gewoon "Marc alleen sterk"?

In onze eigen gemeente is het inmiddels overduidelijk: "Wij Samen Sterk" is in werkelijkheid gewoon "Marc alleen sterk."
Na één jaar bestuur door de nieuwe meerderheid is het zonneklaar dat Marc Van de Vijver het volledige project naar zich heeft toegetrokken. Wat ooit bedoeld was als een frisse, lokale samenwerking die zich wilde losmaken van de negativiteit van de nationale partijen — en vooral van de Vlaamse liberalen — is uitgegroeid tot het tegenovergestelde: een geconcentreerde machtsstructuur in handen van één man.

De overgebleven liberalen lijken vooral blij opnieuw deel uit te maken van een meerderheid, maar zijn intussen volledig opgeslorpt door de CD&V. Hun politieke identiteit binnen dit kartel is onbestaande, en eerlijk gezegd: dat moeten ze op voorhand ook geweten hebben.De coalitiepartner N-VA heeft bij de verkiezingen een zwakke beurt gemaakt en speelt in deze coalitie nauwelijks een rol van betekenis. Ook binnen het college is het huilen met de pet op, zoals men zegt. De beleidsdynamiek ontbreekt volledig.

"Wij samen sterk" wordt volledig belichaamd door Marc van de Vijver, die steeds meer lijkt te lijden aan de tunnelvisie van de klassieke machtsfiguren. Grote leiders in de geschiedenis zijn vaak aan datzelfde euvel ten onder gegaan. Het resultaat? Meer van hetzelfde. Geen nieuwe initiatieven, geen uitgewerkt fusiebeleid, en vooral: geen transparante communicatie naar de inwoners.

Na één jaar had ik — en velen met mij — toch meer verwacht. In plaats daarvan probeert men de bevolking rustig te houden door zo weinig mogelijk te communiceren. Alles lijkt strak geregisseerd vanuit het college, dat zich gedraagt alsof het nog steeds een kleine gemeente bestuurt, in plaats van een fusiegemeente met meer dan 80.000 inwoners.

De conclusie is onvermijdelijk:
"Wij samen sterk" is niet de vernieuwing die werd beloofd, maar gewoon de voortzetting van de CD&V onder een andere vlag. En de Open VLD... tjah... 
En CD&V in onze gemeente, dat is vandaag simpelweg Marc van de Vijver.